| |
|
|
|
Szafirek błękitny
Muscari azureum
dodaj do ulubionych | wersja do druku | poleć znajomemu
komentarzy: 0 | opublikował/a: staweg
Barwa i nazwa szafirków nieodparcie kojarzy się ze szlachetnym kamieniem - szafirem. Szafirek błękitny odbiega nieco od tego wzorca. Kwiaty zebrane w dość gęste grona mają kształt dzwonkowaty i kolor jasno błękitny z ciemną pręgą pośrodku każdego ze zrośniętych płatków. Niezbyt duży, ale jeden z oryginalniejszych szafirków. Podobnie, jak pozostałe, należy do rodziny Hiacyntowatych (Hiacinthaceae). Zakwita nieco wcześniej od najbardziej rozpowszechnionego Szafirka armeńskiego, ale generalnie kwitną w podobnym okresie - w IV i V. Znakomicie nadają się na obwódki, obrzeża ścieżek, do ogródków skalnych, a także na kwiat cięty. Szafirki nadają się do uprawy przyspieszonej (tzw. pędzenia) zimą i wczesną wiosną.
Wymiary: Wysokość 10 - 15 cm
Stanowisko / gleba
Rosną dobrze na różnych stanowiskach, ale wolą słoneczne. Jeżeli posadzimy je pod drzewem, które późno wypuszcza liście, szafirki zdążą zakończyć wegetację, zanim zasłoni je głęboki cień rzucany przez koronę. Nie maja też zbyt wygórowanych wymagań co do gleby, jednak gorzej rosną na podłożu ubogim i suchym. |
Pielęgnacja
Cebulki sadzimy na przełomie września i października, na głębokość 6-8 cm, w odstępach 8-10 cm. Najlepiej prezentują się w grupach. Pojedyncze rośliny "giną" w gąszczu rabatki. Przy cebuli zasadniczej powstaje sporo cebulek przybyszowych, co ułatwia rozmnażanie. Przez dwa, trzy lata po posadzeniu można ich nie wykopywać z ziemi, pozwalając, by kępy stawały się coraz okazalsze i kwitły coraz obficiej. |
| |
Mrozoodporność
Odporny na niskie temperatury. |
Problemy
Wszystkie szafirki, z wyjątkiem miękkolistnego, są bardzo łatwe w uprawie. |
Brak komentarzy.
|
